Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ανθρωπολογία Γέροντος Πορφυρίου


 Ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη πρός τό Θεό

 γαθή προαίρεση, ταπείνωση καί γάπη γιά νά γκύψει Κύριος μέσα στόν νθρωπο.

Τόν Χριστόν δέν Τόν γνωρίζομε μες λλά κενος, μς γνωρίζεται καί μς ποκαλύπτεται. Ατό συμβαίνει ταν πάρξουν μέσα μας ο προϋποθέσεις. Γέροντας  Πορφύριος τόνιζε τι γαθή προαίρεση, ταπείνωση καί γάπη εναι τά παραίτητα γιά νά γκύψει Χριστός στήν ψυχή μας. λεγε: 


« γάπη ρκε, γιά νά μς φέρει στήν κατάλληλη «φόρμα» γιά προσευχή. Μόνος Του θά λθει Χριστός καί θά γκύψει στήν ψυχή μας, ρκε νά βρε ρισμένα πραγματάκια πού νά Τόν εχαριστον· γαθή προαίρεση, ταπείνωση καί γάπη. Χωρίς ατά δέν μπορομε νά πομε τό «Κύριε ησο Χριστέ, λέησόν με»...Γιά νά λθει Χριστός μέσα μας, ταν Τόν πικαλούμασθε μέ τό «Κύριε ησο Χριστέ», πρέπει καρδιά νά εναι καθαρή, νά μήν χει κανένα μπόδιο, νά εναι λεύθερη πό μίσος, πό γωισμό, πό κακία» (1).

  γάπη νιδιοτελής πρός τόν Θεό.
Γέροντας λεγε τι πρέπει ν΄ γαπμε τόν Χριστό μόνον γι' Ατόν καί χι γιά τά δρα Του, χι γιά τόν αυτό μας. ν λέμε «ς κάνω προσευχή γιά νά νιώσω ραα» τότε πάλι δουλεύουμε στόν αυτό μας καί στόν γωισμό μας. Γιαυτό τόνιζε Γέροντας: «Ν' γαπμε τόν Χριστό καί μόνη λπίδα καί φροντίδα μας νά εναι Ατός. Ν' γαπμε τόν Χριστό μόνο γι' Ατόν. Ποτέ γιά μς. ς μς βάλει που θέλει. ς μς δώσει ,τι θέλει. Νά μήν Τόν γαπμε γιά τά δρα Του. Εναι γωισμός νά λέμε: «Θά μέ βάλει Χριστός σέ μία ραία μονή, πού χει φτιάξει. Τήν χει τοιμάσει Χριστός, τό λέει τό Εαγγέλιο: «ν τ οκί το Πατρός μου μοναί πολλαί εσίν...να που εμί γώ καί μες τε» (ωάν. 14, 2-3). Τό σωστό εναι νά λέμε: «Χριστέ μου, ,τι θέλει γάπη Σου· ρκε νά ζ στήν γάπη Σου» (2).

νιδιοτέλεια καί τήρηση τν ντολν.
νειρο το Γέροντα ταν νά γίνει να «ηδονάκι το Θεο». να ηδονάκι πού θά τραγουδάει μόνο γιά κενον. να ηδονάκι πού δέν θά νοιάζεται καθόλου γιά τόν αυτό του, ν τό κονε, ν τό γνωρίζουν...νιδιοτέλεια στήν γάπη γιά τόν Θεό. Μυστική, νιδιοτελής γάπη...ξοδος πό τήν φιλαυτία, τήν κενοδοξία, τήν περηφάνεια, τήν κζήτηση το αυτο, τό γωιστικό κλείσιμο...Χρειάζεται μως μία πνευματική πορεία γιά νά φθάσουμε στόν Θεό γιά νά Τόν γαπήσουμε νιδιοτελς. Νά πορεία, πού πρέπει νά κάνουμε, πως τήν περιγράφει Γέροντας: 1ον)Γιά νά λθει Χριστός στήν καρδιά πρέπει νά Τόν γαπήσομε.2ον) Γιά νά Τόν γαπήσομε πρέπει πρτα κενος νά μς γαπήσει. 3ον)Γιά νά μς γαπήσει πρέπει νά Το τό ζητήσουμε καί νά εμαστε ξιοι. 4ον)Γιά νά γίνουμε ξιοι πρέπει νά κάνουμε προετοιμασία. Προετοιμασία εναι νιδιοτέλεια καί τήρηση τν ντολν. λεγε: « νος εναι πού σκέπτεται. καρδιά δέν σκέπτεται. Τό νο νά χετε στόν Θεό καί καρδιά σκιρτάει πό χαρά αθόρμητα. Κατανύσσεται. Γιά νά λθει Χριστός στήν καρδιά, πρέπει νά Τόν γαπήσετε. Γιά νά Τόν γαπήσετε, πρέπει νά σς γαπήσει πρτα κενος. Πρέπει πρτα Θεός νά σς γνωρίσει καί μετά σες. Θά γκύψει καί Ατός, ν σες πρτα Το τό ζητήσετε. Γιά νά σς γαπήσει, πρέπει νά εστε ξιοι. Γιά νά εστε ξιοι, πρέπει νά κάνετε προετοιμασία.Πρτα π' λα μακριά διοτέλεια. προσευχή πρέπει νά εναι νιδιοτελής. λα νά γίνονται μυστικά, νιδιοτελς. Δηλαδή νά μή σκέπτεσθε πώς, ν συγκεντρωθετε μέ τό νο, χάρις θά λθει καί στήν καρδιά καί θά χετε καί σκίρτημα. Νά μήν προσεύχεσθε μ' ατόν τόν πολογισμό λλά μέ πλότητα καί ταπείνωση. Ν' ποβλέπετε πάντοτε στή δόξα το Θεο. Τί σς επα γιά τ' ηδόνι; κενο ψάλλει, χωρίς νά τό βλέπει κανείς. τσι νά εστε, νιδιοτελες. Νά δίδεσθε στή λατρεία το Θεο μυστικά. Προσέχετε μως! πως επαμε, «μή γνώτω ριστερά σου τί ποιε δεξιά σου». Νά μήν παίρνει εδηση κακός αυτός. Νά ζετε τόν Παράδεισο καί νά μήν τό γνωρίζει κακός αυτός σας καί τό φθονήσει. Μήν ξεχντε τι πάρχει κι φθόνος το ντιθέτου. Προετοιμασία εναι κόμη νά μάθετε νά τηρετε τίς ντολές το Θεο. Νά διώχνετε τά πάθη, κατάκριση, θυμό κ.λ.π. μ' ναν τρόπο μαλακό. Δηλαδή νά μή χτυπτε πευθείας τό κακό, λλά περιφρονώντας τό πάθος νά στρέφεσθε μέ γάπη πρός τόν Θεό. Ν' σχολεσθε μέ τούς μνους, τά τροπάρια τν γίων, τν μαρτύρων καί τούς ψαλμούς το Δαβίδ. Νά μελεττε τήν γία Γραφή καί τούς Πατέρες τς κκλησίας. Μ' ατό τόν τρόπο ψυχή σας θ' παλύνεται, θ' γιάζεται, θά θεοται, θά εναι τοιμη ν' κούσει το Θεο τά μηνύματα» (3).

Ταπείνωση καί νιδιοτέλεια.
Γιά νά μς γαπήσει Χριστός, δίδασκε Γέροντας, πρέπει νά χουμε ταπείνωση καί νιδιοτέλεια. Τότε μς φανερώνεται. λεγε : «Τόν Χριστό δέν θά μπορέσουμε νά Τόν γνωρίσομε, ν κενος δέν μς γνωρίσει. Δέν μπορ νά τά ξηγήσω κριβς ατά, εναι μυστήρια. κοστε τόν πόστολο Παλο: «Νν δέ γνόντες Θεόν, μλλον δέ γνωσθέντες πό Θεο» (Γαλ. 4, 9). Οτε μπορομε νά Τόν γαπήσομε, ν διος δέν μς γαπήσει. Χριστός δέν θά μς γαπήσει, μα μες δέν εμαστε ξιοι νά μς γαπήσει. Γιά νά μς γαπήσει, πρέπει νά βρε μέσα μας κάτι τό διαίτερο. Θέλεις, ζητάεις, προσπαθες, παρακαλες, δέν παίρνεις μως τίποτα. τοιμάζεσαι ν' ποκτήσεις κενα πού θέλει Χριστός, γιά νά λθει μέσα σου θεία χάρις, λλά δέν μπορε νά μπε, ταν δέν πάρχει κενο πού πρέπει νά χει νθρωπος. Ποιό εναι ατό; Εναι ταπείνωση. ν δέν πάρχει ταπείνωση, δέν μπορομε ν' γαπήσομε τόν Χριστό. Ταπείνωση καί νιδιοτέλεια στή λατρεία το Θεο. «Μή γνώτω ριστερά σου τί ποιε δεξιά σου» (Ματθ. 6, 3).
Κανείς νά μή σς βλέπει, κανείς νά μήν καταλαβαίνει τίς κινήσεις τς λατρείας σας πρός τό θεον. λ' ατά κρυφά, μυστικά, σάν τούς σκητές. Θυμστε πού σς χω πε γιά τ' ηδονάκι; Μές στό δάσος κελαηδάει. Στή σιγή. Νά πες πώς κάποιος τ' κούει, πώς κάποιος τό παινε; Κανείς. Πόσο ραο κελάηδημα μές στήν ρημιά! χετε δε πς φουσκώνει λάρυγγάς του; τσι γίνεται καί μ' ατόν πού ρωτεύεται τόν Χριστό. μα γαπάει, «φουσκώνει λάρυγγας, παθαίνει, μαλλιάζει γλώσσα».  Πιάνει μιά σπηλιά, να λαγκάδι καί ζε τόν Θεό μυστικά, «στεναγμος λαλήτοις» (Ρωμ. 17, 28). Σημεον τι ζε τόν Θεό, «ν τά πάντα ζ καί κινεται» (Α΄ ντίφωνον ναβαθμν ρθρου Κυριακς γ' χου)· διότι «ν ατ ζμεν καί κινούμεθα καί σμέν» (Πραξ. 17, 28). , ταν φθάσεις σέ μία τέτοια ταπείνωση κι ξαναγκάσεις τήν χάρι το Θεο νά κατοικήσει μέσα σου, τότε τά κέρδισες λα. ταν χεις τήν ταπείνωση, ταν γίνεις αχμάλωτος το Θεο, αχμάλωτος μέ τήν καλή ννοια, δηλαδή δοχεο τς θείας χάριτος, τότε μπορες νά πες μέ τόν πόστολο Παλο: «Ζ δέ οκέτι γώ, ζ δέ ν μοί Χριστός» (4).

ερομόναχος Σάββας γιορείτης
http://Hristospanagia3.blogspot.com
πόσπασμα πό τή μελέτη: νθρωπολογία το Γέροντος Πορφυρίου το γιορείτου


(1) Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, σελ. 249.
(2) . π. σελ. 216.
(3) Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, σελ. 263-265.
(4) . π. σελ. 238-239.

Δεν υπάρχουν σχόλια: